Stage, Stage en een beetje zon

Na een laatste weekendje chillen met Alex was het dan weer maandagmorgen. Zoals wel vaker begon ik mijn ochtend met een gezellig gesprek op Skype met mama. Wat hadden we weer heerlijk samen gelachen! Altijd fijn om zo de dag te beginnen! Zo lief van haar, ze gaat dan eerder haar bed uit en duikt achter de laptop om mij even te kunnen spreken. Het tijdsverschil is namelijk twee uur en dit betekend dat als ik om half negen ‘sochtends op Skype kom dat het bij haar pas half 7 is. Helaas is het tijdsverschil nu 3 uur en zal dit niet snel meer gebeuren ‘sochtends. Want half zes eruit is wel heel vroeg!

Normaal gesproken begin ik uitbundig te vertellen wat ik zoal naast de stage doe, maar de hoofdreden dat ik hier ben is natuurlijk mijn stage. Fed is mijn stagebegeleider en zorgt er voor dat ik dingen te doen heb. Zo heb ik onlangs een logo ontworpen voor Pink Salt, een cateringbedrijf. Ook heb ik een logo ontworpen voor Mason’s Connect. Mason’s heeft een travel/xchange/air afdeling, nu gaan ze een shop openen die alles aan bied en deze shop krijgt de naam Mason’s Connect. Voor mij de taak dus om een passend logo voor deze shop te maken.

Naast logo’s ben ik veel bezig met huisstijlen van bedrijven. Onlangs ben ik bezig geweest met de huisstijl van Fins, een bedrijf die allerlei kleine bedrijfjes bezitten. Daarnaast heb ik de huisstijl voor een hotel genaamd Le Repaire verzorgt en de huisstijl van het stage-bedrijf aangepast. Mijn baas wilde alles rood hebben met witte tekst. Het was dus een kwestie van alles aanpassen. Maar hee zo blijf je bezig he! Naast dergelijke opdrachten knip ik maandelijks foto’s uit voor een tijdschrift genaamd Potpourri, deze foto’s zijn voor de mode-rubriek. En nee dat knippen gebeurt niet met schaar en papier, maar zoals het hoort met behulp van Photoshop.

Als ik niet bezig ben met al deze dingen dan hebben ze altijd wel wat te doen voor me. Posters voor winkels ontwerpen met reclame materiaal als flessen wijn of kledingmerken erop en stickers voor op boten (denkend aan teksten van duikscholen). Wanneer ik er even niet uit kom met een bepaald ontwerp dan springt Fed altijd in, hij geeft me goede ideeën of geeft me een andere opdracht om even aan te kunnen werken.

Communiceren binnen het bedrijf doen wij via I-chat. We zitten allemaal bij elkaar maar toch wordt er via de chat met elkaar gesproken. Wanneer ik dus moet weten wat voor bestandsformaat de klant wil, dan stuur ik een chat-bericht naar Fed, Mladen, Bran of Kosta en zo kom ik het dan te weten. Ik denk dat ze deze manier van communiceren hebben gekozen zodat je elkaar niet uit de concentratie haalt door ineens te beginnen met praten. Ook wanneer er klanten binnen zijn is dit een handige manier van communiceren omdat we onze collega die met de klant in gesprek is dan niet storen door te praten met anderen.

Zo ik heb mijn portie werkpraat wel weer gehad.. Deze week was de week waarin Alex terug ging naar huis, erg jammer want heb met hem samen veel lol gehad hier. Maar aan alles komt een einde natuurlijk. Dinsdag na het werken had ik met hem afgesproken op Beau Vallon om hem even een fijne reis te wensen. Woensdagochtend is hij vertrokken.

Op woensdagochtend ben ik samen met Lelite naar de ID-kaart service geweest om voor mij een ID-kaart aan te vragen. Als ik die heb kan ik namelijk goedkoper andere eilanden bezoeken enzo. Eenmaal aangekomen vertelde de mevrouw achter de balie dat het hele systeem eruit ligt en ze me die dag niet kon helpen door dit technische probleem. Ze gaf ons een telefoonnummer en zei dat we de volgende ochtend maar even moesten bellen of het systeem weer zou werken. Als dit zo was kon ik dan terug komen. Ook gaf ze me een formulier die ik ingevuld bij me moest hebben bij het aanvragen.

Zoals geplant begon ik de volgende dag met het aanvragen van mijn ID-kaart. Wat een verschil tegenover Nederland! Je overhandigd het formulier, je huidige paspoort en het te betalen bedrag. Vervolgens vragen ze je om even mee te lopen naar achteren, waar in een kamertje in kleine digitale camera aan een super oude computer staat verbonden en daar maken ze de foto van je. Vervolgens importeren ze de foto en je gegevens in een documentje, drukken op printen en hoppa daar komt je pasje uit de speciale pasjes-printer! Vanaf nu ben ik dus officieel een inwoner van de Seychellen (tot en met 31 januari dan, haha). Aangezien ik toch al wat later op het werk zou zijn dan normaal besloot ik ook meteen even langs de bank te gaan. Ik had weer een cheque van mijn werk ontvangen en kon dus mijn geld gaan innen. Na een kwartier in de rij te hebben gestaan was ik dan eindelijk aan de beurt, de baliemedewerkster checkte de cheque en deze bleek onjuist ingevuld te zijn.. fijn gewacht voor niets. Maar dat kan gebeuren. Terug op het bedrijf heeft Kosta mijn cheque gewijzigd en na de lunch ben ik het geld alsnog gaan halen.

Vrijdags had ik afgesproken om savonds te gaan stappen met Emma en Astrid. Ze kwamen met om 11 uur ophalen en toen zijn we naar La Faya gegaan. Rond een uurtje of 1 wilde de vriend van Emma naar huis, wat helaas betekende dat Emma en Astrid ook moesten gaan aangezien hij hun bob was. Ik besloot nog te blijven omdat er meer mensen binnen waren die ik kende en ben uiteindelijk rond een uurtje of 4 door Scott thuisgebracht. Een jongen die ik al eerder eens ontmoet had.

Zoals vaak na een avondje stappen was ik op zaterdag best moe. Ook zat het weer niet echt mee dus ik besloot lekker in mn bedje een film te gaan kijken. Rond een uur of drie kwam de zon eindelijk door en was het enigszins opgeklaard. Ik ben lekker naar het strand gewandeld en heb daar tot zes uur gelegen. Toen kwam Steven om te vragen of ik zin had om een drankje te doen bij het hotel waar ik voor lag. Dit deden we wel vaker dus ik besloot mee te gaan. We hebben gezellig zitten kletsen en zijn daarna naar een pizzeria gelopen. Ik was namelijk te lui om te koken en Steven was ook wel in voor een pizza. Na het eten ben ik naar huis gegaan en heb ik nog wat gelezen.

Ook op zondag was het enorm bewolkt maar zoals de dag er voor werd het ook nu rond drie uur minder bewolkt. Weer ben ik naar het strand gelopen. Heb heerlijk wat gezwommen en mijn boek gelezen. Tegen zes uur begon de zon steeds lager te staan en ben ik weer naar huis gelopen. Ik besefte me dat het alweer zondag avond was en er dus weer een weekend voorbij was gevlogen. Ik geniet volop van het feit dat ik hier nu woon want ik besef me steeds beter dat het afgelopen is voor ik het door heb. Nu al bijna halverwege mijn reis. Maar ik ga er het beste uit halen wat er in zit, en er een onvergetelijke ervaring van maken!

Bye bye!